Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Polki i Polacy! Szczególnie wy, z pokolenia i środowisk polskich dzieci wojny. Dzisiaj odbyło się w Łodzi spotkanie szczególne, odbyło się ono również w okolicznościach szczególnych. Oto 79 lat temu niemiecki okupant na terenie Łodzi otwiera obóz dla polskich dzieci.
Tak się składa, że jestem przewodniczącym Parlamentarnego Zespołu ds. Wspierania Środowisk Dzieci Wojny, tych środowisk, którym w poprzedniej kadencji obiecałem, że wraz z moim klubem parlamentarnym uchwalimy uchwałę proklamującą święto polskich dzieci wojny. Póki co słowa nie dotrzymałem. Przede mną jeszcze 2 lata kadencji, daj Bóg, że mój klub wreszcie jednoznacznie pochyli się nad propozycją uchwalenia tego święta, która jest bezdyskusyjnie potrzebne jako dowód wdzięczności dla was, pokolenia polskich dzieci wojny, pamięci o waszej gehennie okupacyjnej, pamięci o waszym bohaterstwie, ale też smutku i cierpieniach.
80 lat temu, 28 grudnia 1941 r., Heinrich Himmler, mówił do swoich oficerów: Te Polaczki, które chodzą bezpańsko, które kradną, które śmierdzą, które mają wesz, trzeba połapać i zamknąć do więzienia, zamknąć do obozu. Jak powiedział, tak zrobił. Obóz przy ul. Przemysłowej w Łodzi na wydzielonym terenie łódzkiego getta zaczyna oficjalną działalność 11 grudnia 1942 r. Działa przez 110 tygodni. Przez jego teren przeszło ok. 12-13 tys. polskich dzieci traktowanych bestialsko, okrutnie, zbrodniczo. Ok. 4 tys. oddało tam swoje życie.
Dzisiaj na pamiątkę tamtej tragedii w Łodzi – oczywiście państwo pewno o tym wiecie – jest piękny pomnik dedykowany polskim dzieciom wojny, pomnik Pękniętego Serca. Tam rokrocznie spotykamy się, żeby upamiętnić gehennę polskich dzieci wojny. Powstało ogólnopolskie porozumienie środowisk polskich dzieci wojny. Jest was coraz mniej, ale dla was warto z tej mównicy ponowić apel. Niech polski Sejm uchwali święto polskich dzieci wojny, niech wspomni ich gehennę, niech odda im to, co im jest należne – pamięć i cześć.
Tak się składa, że dzień dzisiejszy, 79. rocznica otwarcia tego obozu, ma również pewną specyfikę, właśnie łódzką, bo był tam dzisiaj wyświetlany premierowo film pt. ˝Nauczyli nas płakać bez łez˝, podobnie była promocja książki wydanej przez Muzeum Polskich Dzieci.
Dziękuję panu premierowi Glińskiemu za to, że z jego inicjatywy to powstało. Proszę cię, premierze Gliński, panie profesorze, pomóż mi w tym, żeby to święto rzeczywiście udało nam się proklamować. Jestem to winien jako poseł, który troszczy się o to środowisko, o tych ludzi, którym w poprzedniej kadencji obiecał, że to przeprowadzimy. Wzywam zatem mój klub parlamentarny: zróbmy to, uchwalmy święto (Dzwonek) polskich dzieci wojny. (Oklaski)
Jacek Kurzępa Poseł RP
Profesor Uniwersytetu Zielonogórskiego, doktor socjologi (w tym socjologii młodzieży i wychowania), autor kilku książek o deprywacji współczesnej młodzieży i sposobach poprawy sytuacji młodych polaków. Prywatnie wielbiciel polskiej natury oraz zatroskany działacz regionu zielonogórskiego. Poseł IX kadencji Sejmu RP.
